Η τέχνη του χορού στην εποχή της Πανδημίας από μία Ελληνίδα χορεύτρια στο εξωτερικό - Νικολέτα Γιανκάκη

Who is who

Η Γιανκάκη Νικολέτα γεννήθηκε και μεγάλωσε στη Λάρισα, όπου έκανε και τα πρώτα της βήματα στον κλασικό και σύγχρονο χορό από πολύ μικρή ηλικία έως το προεπαγγελματικό επίπεδο, δίπλα στην δασκάλα της Σιμόνα Badiu-Καραγιάννη. Είναι απόφοιτος του Τμήματος Φυσικής Αγωγής και Αθλητισμού του Α.Π.Θ με ειδίκευση στους ελληνικούς παραδοσιακούς χορούς και της Ανώτερης επαγγελματικής σχολής χορού της κας Καφαντάρη. Από το 2012 έως το 2016 χόρεψε στην ομάδα χορού του J.M.M Jazz theatre dance, του χορογράφου Χρήστου Κατίδη δίνοντας παραστάσεις στην Ελλάδα και το εξωτερικό. Το 2016 ξεκίνησε το ταξίδι της στην Κρακοβία της Πολωνίας όπου χορεύει επαγγελματικά έως και σήμερα στην κρατική ομάδα χορού Balet dworski Cracovia Danza, υπό την καλλιτεχνική διεύθυνση της Romana Agnel. Στο διάστημα αυτό η Γιανκάκη Νικολέτα έχει αποσπάσει δημοσιευμένες κριτικές για την χορευτική και θεατρική της παρουσία στην σκηνή, έχει χορέψει πρωταγωνιστικούς ρόλους σε έργα όπως για παράδειγμα: (At the old cinema, Szachy, Balet o Kawie, Balet des las musique, Παπουτσομένος Γάτος, Ωραία Κοιμωμένη, Η γυναίκα με τον αμνό και πολλά άλλα). Επιπλέον έχει συνεργαστεί με καταξιωμένους χορογράφους από Ευρώπη, Κορέα και Ινδία. Ενώ έχει δώσει παραστάσεις σε χώρες όπως Γαλλία, Γερμανία, Αυστρία, Σουηδία, Σκωτία, Ιταλία, Τσεχία και άλλες.

Πως βρεθήκατε στην Πολωνία και ποια ήταν η πρώτη σας εμπειρία ως χορεύτρια εκεί;

Η επαφή μου με την Πολωνία ξεκίνησε όταν γνώρισα την κα Αρμουτίδου Τριάδα κατά την περίοδο των σπουδών μου στην Ανώτερη σχολή χορού. Η κυρία Αρμουτίδου, υπήρξε καθηγήτρια μου, συνεργάτης και πλέον μία πολύ καλή μου φίλη που της οφείλω πολλά. Αρχικά δουλέψαμε για μία παράσταση που θα δίναμε στην Όπερα του Πόζναν της Πολωνίας, μοναδική εμπειρία, στη συνέχεια μου έδωσε την ευκαιρία να ταξιδέψω μαζί της ξανά στην Πολωνία αυτή τη φορά για να παρακολουθήσω σεμινάρια από καταξιωμένους καθηγητές χορού και χορογράφους. Έτσι γεννήθηκε ένα όνειρο για μένα και είμαι ευγνώμων γι αυτό στην κα Αρμουτίδου, γρήγορα κατάλαβα ότι μετά τις σπουδές μου, ήθελα να συνεχίσω να εξελίσσομαι χορευτικά δίπλα στους καλύτερους, να μάθω νέες τεχνικές, άλλα είδη χορού και να μοιράζομαι τα συναισθήματα μου με το κοινό πάνω από μία θεατρική σκηνή. Έπειτα ήρθε η πρόταση συνεργασίας από την ομάδα Cracovia Danza, χωρίς δεύτερη σκέψη, ήταν ο λόγος που γρήγορα τακτοποίησα κάθε εκκρεμότητα με τις σπουδές μου, έκανα την ανάλογη προετοιμασία και με ένα αεροπορικό εισιτήριο χωρίς επιστροφή, μία βαλίτσα και πολλά όνειρα, έφυγα. Σαν πρώτη εμπειρία θυμάμαι στις πρώτες δύο βδομάδες έκανα πρόβες για μια παράσταση αφιερωμένη στην παρουσία του Πάππα Φραγκίσκου στην Κρακοβία τον Ιούλιο του 2016 με αφορμή τις ημέρες νεολαίας. Δεν θα ξεχάσω την χαρά και ταυτόχρονα την αγωνία μου καθώς εμφανιζόμουν μερικά μέτρα από τον Πάππα στην σκηνή, κάτω απ αυτή μερικές εκατοντάδες χιλιάδες πλήθος και 120 περίπου κανάλια απ’ όλο τον κόσμο να μεταδίδουν το γεγονός ζωντανά. Αυτή ήταν η πρώτη μου εμπειρία, βούτηξα στα βαθιά λοιπόν…

Υπάρχουν δυσκολίες για έναν χορευτή στο εξωτερικό και πως αντιμετωπίζουν μια το γεγονός ότι είσαι Ελληνίδα;

Φυσικά και υπάρχουν δυσκολίες, όταν αποφασίζεις να αλλάξεις χώρα, συνήθειες και επιλέγεις να δουλέψεις ακόμη πιο σκληρά για να εξελιχθείς στο αντικείμενο σου. Θεωρώ ότι το ίδιο ισχύει για τον καθένα, μπορώ απλά να προσθέσω στο κομμάτι του χορού ότι ναι εκεί χρειάζεται αρκετή υπομονή και προσπάθεια να αποδείξεις μέσα από το αποτέλεσμα της δουλειάς σου ότι δεν διαφέρεις ή υστερείς σε κάτι από χορευτές άλλων χωρών που η μορφή της εκπαίδευσης τους στο χορό τους επιτρέπει περισσότερα από νεαρότερη ηλικία. Ωστόσο αισθάνομαι τυχερή και δικαιωμένη χόρεψα πολύ, έμαθα πολλά και είχα την ευκαιρία να γνωρίσω και να συνεργαστώ με καταξιωμένους χορογράφους από διάφορα μέρη του κόσμου, σε ποικίλα είδη και τεχνικές χορού. Το ότι είμαι Ελληνίδα με τιμά και θα με τιμά πάντα, στο εξωτερικό ο κάθε άνθρωπος γνωρίζει, αγαπά και θαυμάζει τον πολιτισμό και την ιστορία μας, ενώ στον τομέα της τέχνης αποτελεί πηγή έμπνευσης και δημιουργίας. Καταλήγω λοιπόν ότι ο χαρακτήρας, η ποιότητα του χορευτή και η δουλειά του είναι αυτά που τον διαχωρίζουν από τον καλό ή όχι, δεν πιστεύω ότι η εθνικότητα από μόνη της απεικονίζει κάποιον γενικότερα.

Το τελευταίο διάστημα η πανδημία πλήττει όλο τον πλανήτη και κάθε τομέα σε επαγγελματικό επίπεδο. Πώς έχει επηρεάσει εσάς, αλλά και γενικότερα τον χώρο της τέχνης;

Είναι γεγονός ότι το τελευταίο διάστημα, λόγω των συνθηκών οι περισσότεροι από εμάς κληθήκαμε να απομονωθούμε αλλά και να αποστασιοποιηθούμε από την εργασία μας, την καθημερινότητά μας αλλά ακόμη περισσότερο αποστασιοποιηθήκαμε ο ένας από τον άλλον. Δεν σας κρύβω ότι ήταν μια καλή ευκαιρία για πολλή σκέψη, συζήτηση με τον εαυτό μου και επαναπροσδιορισμό των προτεραιοτήτων και των στόχων μου για το άμεσο μέλλον. Σε ότι αφορά τον τομέα της τέχνης ναι επίσης χτυπήθηκε πολύ, κάθε παράσταση, προγραμματισμένη παραγωγή, κάθε θέατρο πάγωσαν και κατ’ επέκταση κι εμείς μαζί τους, παρακολουθούμε απλά τις εξελίξεις ελπίζοντας γρήγορα τα πράγματα να γίνουν ξανά όπως ήταν. Θεωρώ ότι αυτό δεν αρκεί, αν ο κάθε ένας από εμάς κάνει μια γρήγορη αναδρομή στο διάστημα της καραντίνας και όχι μόνο, σε κάθε άλλη δύσκολη αλλά και εύκολη ή ευτυχισμένη στιγμή στη ζωή του, θα δει ότι τις βίωσε παρέα με κάθε μορφή τέχνης, ίσως να τραγούδησε, να χόρεψε, να έγραψε, σίγουρα έτσι εκφράστηκε και εκτονώθηκε. Έτσι λοιπόν πιστεύω ότι για να ανοίξουν ξανά και να λειτουργήσουν το ίδιο και ακόμη καλύτερα οι χώροι των τεχνών θα πρέπει όλοι να επανεκτιμήσουμε την ανάγκη ύπαρξης της κάθε μορφής τέχνης στη ζωή μας, να διαχωρίσουμε τα ουσιώδη από τα μη και να υποστηρίξουμε ακόμη περισσότερο τις τέχνες, επιζητώντας ψυχαγωγία και καλλιέργεια. Το μόνο σίγουρο είναι ότι η σκηνή λείπει το ίδιο τόσο στον καλλιτέχνη όσο και στο κοινό.

Είπατε ότι η σκηνή λείπει το ίδιο στον καλλιτέχνη αλλά και στο κοινό. Τι ακριβώς νιώθετε όταν χορεύετε στη σκηνή κυρία Γιανκάκη και ποιες δυσκολίες, αν υπάρχουν, αντιμετωπίζει ένας χορευτής στην πορεία του;

Αρχικά η κάθε εμφάνιση στη σκηνή για εμένα είναι ο λόγος για τον οποίο η ψυχή, το μυαλό και το σώμα εργάζονται καθημερινά για να πετύχουν την μεγαλύτερη δυνατή προσωπική εξέλιξη. Την στιγμή που χορεύω στη σκηνή λοιπόν, νιώθω πληρότητα και ευγνωμοσύνη που υπηρετώ την τέχνη του χορού και το κοινό, με το οποίο υπάρχει μια διαρκείς αλληλεπίδραση και επικοινωνία. Είμαστε σαν δύο πηγές που παράγουν και διοχετεύουν την ενέργεια τους, μία αλχημεία συναισθημάτων! Ίσως τα λόγια είναι φτωχά να περιγράψουν το συναίσθημα. Σε ότι αφορά τις δυσκολίες, ναι φυσικά υπάρχουν όπως πιθανόν ήδη γνωρίζετε. Ο χορός προϋποθέτει αφοσίωση, μία απαιτητική καθημερινότητα με έντονη σωματική κόπωση, προκλήσεις, ίσως και τραυματισμούς που σε κρατάνε εκτός για κάποιο διάστημα. Ωστόσο η παραπάνω εμπειρία της σκηνής που περιέγραψα και η αγάπη γι αυτό που κάνεις είναι το κίνητρο να ξεπεράσεις αυτού του είδους εμπόδια στην πορεία σου. Εξάλλου πιστεύω ότι το στοίχημα για την επιτυχία είναι προσωπική υπόθεση.

Κλείνοντας, ποια εμπειρία θα θέλατε να μεταφέρετε ή να δώσετε κάποια συμβουλή στους μικρούς εν δυνάμει χορευτές της Ελλάδας και στις οικογένειες τους;

Κάθε εμπειρία είναι σημαντική, κάτι παίρνεις από αυτή και προχωράς. Στους μικρούς εν δυνάμει χορευτές θα πω να συνεχίσουν να κυνηγάνε τα όνειρα τους, τίποτα δεν είναι ακατόρθωτο αρκεί να το θέλεις πραγματικά πολύ. Δεν είμαστε όλοι ίδιοι, αλλά είμαστε όλοι ίσοι, έχουμε ίσες ευκαιρίες. Οπότε, όπως είπα και πριν, το στοίχημα μπαίνει με τον εαυτό σου! Στους γονείς, σαν χορεύτρια αλλά και παιδαγωγός, θα συμβουλεύσω να κατευθύνουν τα παιδιά τους στην ενασχόληση με τις τέχνες, εξάλλου παραδείγματα έχουμε από την αρχαιότητα ακόμη, για τη συμβολή των τεχνών στην διαπαιδαγώγηση μιας προσωπικότητας. Επιπλέον να συνεχίσουν να δίνουν ελευθερία σκέψης και έκφρασης, να είναι υποστηρικτικοί στις επιλογές των παιδιών τους, το ίδιο κάναν και οι δικοί μου γονείς και τους ευχαριστώ γι αυτό, νομίζω μέχρι τώρα έχω βγει κερδισμένη ως άνθρωπος. Τέλος θέλω να ευχαριστήσω για την συνέντευξη και να συγχαρώ το περιοδικό ‘Θεσσαλονίκης Δρώμενα’ για τις δράσεις του πάνω στον πολιτισμό προάγοντας την τέχνη του χορού και να ευχηθώ καλή συνέχεια στο έργο τους.